Sulawesi clubreis 1

Donderdag 5 oktober vroeg in de ochtend was het eindelijk zover verzamelde de hele groep op Schiphol om te vertrekken naar Sulawesi.

Na een lange reis met een overstap op Singapore kwamen we aan op Manado.  Bij de landing had de piloot schijnbaar zin in een grapje, laten we even een doorstart maken, was wel even spannend. Maar bij de 2de poging ging het goed.

Na het ophalen van de bagage stond tot onze blijdschap Rando op ons te wachten.  Onze gids van 4 jaar geleden. We kregen echt het ‘welkom thuis’- gevoel. Heerlijk warm zo een welkom.

Het was warm, heel warm. Gelukkig had het resort er op geanticipeerd en kregen we een mooie bidon met ijskoud water. Die was erg welkom.

Toen begon de reis naar het eerste resort. Bij de haven van Bintung maken we de oversteek.

Lekker op zo’n typisch Indonesisch bootje op die mooie blauwe zee op naar Thalassa Lembeh strait.  Wat zag het er mooi uit.

Een warm welkom wachtte ons op door Kees en Anika met een grote kokosnoot cocktail. Na een uitleg over het resort en de duiken konden we naar onze kamers om op te frissen. Wat waren het mooie kamers met hemelbedden en een mooi uitzicht van de zee.

Nadat iedereen was geïnstalleerd konden we ons storten op het eten. Dat was ook zeker lekker. Het was een buffet met rijst, kip, vis en groente.

De eerste avond gingen we betijds naar bed. Zo’n lange reis gaat je niet in de koude kleren zitten.

De volgende morgen werden we al vroeg gewekt door Toktok, de huishaan. Ze hadden hem iets te vroeg uit zijn avondverblijf gehaald. haha.

Na een ontbijtje was het tijd voor de eerste duik van deze vakantie.

Na de 2 duiken gingen we lekker een Bitang biertje drinken in het zwembad. Ze hadden zelf een dag bitterballen voor ons.

Op zaterdag kwam Anika naar ons toen dat we door het naastgelegen dorp waren uitgenodigd om op zondag tussen de middag thanksgiving bij hen te vieren. Dat vonden we natuurlijk een unieke kans en leuk om zo iets mee te maken.

Dus op zondag na de eerste duik friste iedereen zich op om naar het dorp. Daar aangekomen werden we heel hartelijk ontvangen voor we het goed en wel door hadden, kregen we een bordje in ons handen gedrukt en mochten  we ons meteen op het eten storten.

Wat hadden we een keuze. Allerlei vis, inktvissen, saté, groente en zoetigheden. Terwijl we aan het eten waren, kwamen er steeds mensen naar ons toe. Ze wilden met ons op de foto wilden. We leken wel beroemdheden.

Toen begonnen ze met een optreden. Een lokale dans. In een cirkel twee aan twee achter elkaar aan lopen en dan verschillende posen doen met je armen. Verschillende van ons werden meegevraagd op de dansvloer. Wat was het gaaf om mee te maken, maar het nummer leek eindeloos door te gaan.

Bij vertrek hebben we verschillende, door het dorp zelfgemaakte, souveniertjes gekocht en zijn we terug gegaan voor een late middag duik.

Op dinsdag gingen we naar Thalassa Manado, maar eerst nog ochtend afscheidsduik maken in Lembeh. Iedereen was bezig om zich klaar te maken voor de duik of nog een laatste bakje koffie

drinken, zien we op eens een bekend gezicht. Daan en Frans die na de vlucht meteen naar Manado waren gegaan, kwamen ons ophalen. Wat een verrassing. Ze gingen mee met de duik en daarna natuurlijk mee naar Manado.

Donderdag hadden we een rustdagje ingepland. We gingen een dagje Manado in. Even wat inkopen doen en cultuur op snuiven. We hebben de oudste Chinese tempel van Manado bezocht.

In Manado zagen we allerlei plekken waar vuurwerk werd verkocht. Twee leden dachten ter verrassing voor de verjaardag van Mary, die volgende dag was, om een beetje vuurwerk te kopen. Onze gids gaf akkoord dat we vuurwerk mochten afsteken op de resort.

Vrijdag was Mary jarig. Natuurlijk gingen we weer de boot op. Hopelijk zagen we dolfijnen net als 4 jaar geleden en ja hoor, er kwam een dolfijn Mary feliciteren met haar verjaardag.

Bij het avondeten was er een bandje die kwam spelen en natuurlijk taart.  Als klap op de vuurpijl werd het vuurwerk aangestoken.

De laatste dagen hebben we nog mooie dingen gezien. Waaronder baby haaien, candycabs, vele soorten slakken en murrene. Hieronder een impressie.

Op de een na laatste avond werden we nog getrakteerd op nog een verjaardagsfeestje. Simone van het resort was jarig. Iedereen was er. Ook van Lembeh waren de medewerkers er. Het was reuze gezellig. We hebben lekker gegeten en gedanst.

Wat was weer een mooie reis. De gezegde klopt: Where guests leave as friends.